سیر نزولی حوزه ورزش در کردستان/ بسیاری از هیأت های ورزشی استان هیچ خروجی ندارند
حوزه ورزش کردستان طی یک دهه اخیر درگیر حواشی متعددی شده و تغییر مدیریت ها نیز برای این حوزه تأثیر آنچنانی نداشته است.
به گزارش خبرنگار کورده واری، کردستان با
یک میلیون و 600 هزار نفر جمعیت و به عنوان یکی از 10 استان جوان کشور هنوز نتوانسته
است در حوزه ورزش قهرمانی و حتی همگانی حرفی برای گفتن داشته باشد و فرسنگ ها با استان
های همتراز خود از لحاظ جمعیتی و امکاناتی فاصله دارد.
عدم مدیریت صحیح بر منابع انسانی موجود،
کنار گذاشتن نگاه تخصصی به رشته های مختلف ورزشی و دخیل کردن حب و بغض های سیاسی، حذف
و کنارگذاشتن نخبگان ورزشی در رشته های مختلف ورزشی و سپردن سکان بسیاری از هیأت ها
به مدیران دولتی و سیاسی، انتخاب مدیران ناتوان در سطح استانی و شهرستانی همگی از جمله
مواردی است که کارشناسان و صاحب نظران حوزه ورزش به عنوان نقاط ضعف این حوزه در استان
بر می شمارند.
ورزش قهرمانی در کردستان به دلیل نبود نگاه
تخصصی و حرفه ای از سوی تصمیم گیران حوزه ورزش استان سال های مدیدی است که به قهقرا
رفته و انگار آقایان و خانم های مدیر و تصمیم گیر برای ورزش کردستان برایشان مهم نیست
که هیچ نام و نشانی از استان کردستان و ورزشکاران این استان در رقابت های بین المللی
و جهانی و المپیک و پارالمپیک نیست!
اگر نگاهی اجمالی به استان های همتراز خود
در غرب کشور بیاندازیم در کمترین زمان به عمق فاجعه پی خواهیم برد و به ناتوانی و ضعف
مدیران و تصمیم گیران استان در حوزه ورزش پی خواهیم برد.
طی چند سال اخیر مدیران و تصمیم گیران حوزه
ورزش کردستان با تمسک به بهانه همیشگی نبود اسپانسر شانه از بار مسئولیت خالی کرده
و همه ضعف ها، شکست ها و عدم حضور ها در میادین جهانی و المپیک را به این مهم گره زده
اند در حالی که استان های غرب کشور که بسیاری از آن ها از لحاظ اقتصادی وضعیتی نامناسب
تر از استان کردستان دارند هر سال و هر دوره شاهد حضور و موفقیت بیشتر ورزشکارانشان
در عرصه های جهانی، المپیک و پارالمپیک هستند.
این ترک فعل ها و ناتوانی ها توسط مدیران
و تصمیم گیران حوزه ورزش کردستان گناهی نابخشودنی بوده و آنچنان صدماتی بر پیکره ورزش
استان وارد کرده است که شاید تا سال ها نتوان آن را جبران کرد.
تا یک دهه پیش کردستان در رشته کشتی فرنگی،
بسکتبال، رشته های رزمی، تنیس روی میز و چند رشته دیگر جزو سرآمدان کشور بود و حتی
در المپیک ها نیز نمایندگانی از استان حضور پیدا کرده و موفق به کسب مدال جهانی و المپیک
شده اند اما چرا به جای ارتقای جایگاه و روند صعودی شاهد سیر نزولی و نابودی حوزه ورزش
قهرمانی در تمامی این رشته ها بوده ایم؟ این سؤالی است که باید مدیران ارشد استان پاسخگو
باشند.
هرچند دولتمردان در دولت سیزدهم عدم پاسخگویی
به رسانه ها و خاموش کردن صداهای نقد و انتقادی را به عنوان راهکار و شیوه اجرایی خود
در پیش گرفته بودند و همچنان این روند در دولت چهاردهم با تداوم مدیریت آن ها ادامه
دارد اما با طرح این نقیصه امید است که مدیران ارشد وزارت ورزش و جوانان و تصمیم گیران
ارشد کشوری و نمایندگان مردم کردستان در مجلس شورای اسلامی برای تغییر این سیاست های
اشتباه و سروسامان دادن به حوزه مدیریتی در ورزش کردستان وارد گود شده و تا پیکره بی
رمق ورزش کردستان توان راه رفتن دارد برای آن راهی نو هموار سازند.