به گزارش خبرنگار حوزه فرهنگ و هنر کورده‌واری، کاوان سالم-کارگردان، طراح و بازیگر این نمایش اجتماعی در حاشیه اجرای عمومی این نمایش در بین خبرنگاران اظهار کرد: نکته قابل تامل اجرای ما،بازی دو بازیگر جوان و بااستعداد، سرکار خانم نینا کریمی و آرزو رحیمی است.

وی افزود: روزی که با این دو عزیز شروع به تمرین نمودk، استعداد چشمگیر و ضریب هوشی و البته عشقشان به بازیگری، کمبود تجربه‌شان را به خوبی و تمام و کمال پوشش داد و هردو همچون بازیگرانی توانمند در مقابل کاراکترهای پیچیده‌شان به خوبی عرض اندام نموده و لحظه به لحظه به ماهیت کاراکترها نزدیک‌تر شدند.

این هنرمند نام‌آشنای کردستانی در ادامه سخنان خود اظهار کرد: نمایش "خواب در فنجان خالی"، بر اساس سه کاراکتر پیچیده و دارای لایه‌های پنهان و البته روانکاوانه استوار است، چیزی که این متن را از رئال به سمت و سوی فضای سورئال سوق می‌دهد، در واقع نه زمان حاکم بر متن، که سیر تحولی شخصیت‌ها بر اساس روانشناسی هوشمندانه نویسنده و تسلط وی به این مرزبندی‌هاست.

سالم افزود: برداشت نخستین من در مقام کارگردان متن از این سیر تحولی،چیزی شبیه به «شخصیت مرزی»یکی از شاخه‌های روانشناسی شخصیت بود،صدالبته این برداشت،در مورد کاراکتر مهتاب،از نوع بیمارگونه آن،ولی در مورد فرامرز و آقا عمه،همچون ابزاری برای پیشبرد متن تا پایان تراژیک آن بود.

وی خاطرنشان کرد: داستان نمایش، اساساً بر خطای انسانی دو کاراکتر «ماه لیلی و فرامرزخان» شکل گرفته و محصول شوم این خطا، بیماری مزمنی است که مهتاب «ماهرخ» به نمایندگی از خیل عظیم مصداق‌های عینی جامعه انسانی، قربانی بودنش را تجربه می‌نماید.

کارگردان نمایش "خواب در فنجان خالی" افزود: نقایص انسانی همچون حسادت، انتقام، احساس حقارت و... که هرروز و هرلحظه در دنیای ما قربانی می‌گیرد و آنچه که از آن برجای می‌ماند و تکثیر می‌شود، بیماری‌های روحی و روانی‌است که بشر امروز حتی نسبت به وجود بسیاری از آن‌ها آگاهی ندارد.

سالم اظهار کرد: لایه‌های پنهان شخصیتی ما که باعث می‌شود ما در زمان‌های متفاوت انسان‌های متفاوت و گاه متضادی باشیم، اساس این نمایشنامه است.

وی افزود: روایتی از فاتحانی که در ماهیت، قربانی می‌شوند و بالعکس، و شاید دیری نمی‌پاید که جامعه قربانی می‌شود و همان رابطه‌ی انسان بیمار با جامعه‌ی بیمار کامل خواهد شد واین سیکل معیوب، همان چرخه‌ی مفقود در روابط ماست که خواب در فنجان خالی به بهترین شکل ممکن تفسیرش می‌کند.

این کارگردان عرصه هنرهای نمایشی در بخشی دیگر از سخنان خود اظهار کرد: به هر روی صحبت از خواب در فنجان خالی یک مبحث بی پایان است که به درازای پیچیدگی روابط انسانی و کاستی‌های آن خواهد بود، همان سوال سخت انسانی: اینکه آیا ما انسان‌های خوبی هستیم که عادت‌های بد داریم یا انسان‌های بدی که عادت‌های خوب؟

سالم افزود: در مقیاسی وسیع‌تر، حتی از نمایندگی کاراکترهای متن از جوامع انسانی می‌توان سخن گفت، چرا که معتقدم اتفاقات تراژیک بر پایه نقائص انسانی میان افراد، به همان شکل در مقیاس جوامع تکرار می‌شوند اگر درک و شناخت و برخورد ما با خویش بهبود نیابد.

وی خاطرنشان کرد: اجرایی بر اساس متنی از سرکار خانم دکتر نغمه ثمینی است، متنی سنگین و پیچیده است که بر اساس فضاسازی‌های روانکاوانه و تو در تو و ساختاری سورئال طی فرآیندی نامنظم «که بدون شک با آگاهی کامل و تسلط نویسنده بر درام محوری نمایشنامه» به پیش می‌رود.

وی افزود: نمایش از کمی پیش از پایان تراژیک خانواده‌ی کاشف میرزایی آغاز می‌شود، سبکی که یونانی‌ها در آن استادند، نزدیک پایان ماجرا شروع می‌کنند و به گونه‌ای درام را در عرض متن و اجرا،بسط داده و پیش می‌برند که مخاطب در کمترین زمان ممکن بیشترین اطلاعات را از کاراکترها و داستان در ذهن خود جای می‌دهد.

سالم اظهار داشت: به نظر بنده این نوع از نگارش و البته اجرا، بیشترین درگیری ذهنی را برای مخاطب ایجاد می‌کند و این نکته کلیدی هم موهبتی بزرگ برای کارگردان این سبک متن‌ها و هم رسالتی سنگین به ارمغان می‌آورد.

وی تصریح کرد: موهبت از این جهت که این‌گونه نمایشنامه‌ها، به دلیل محتوای بسیار قدرتمند، ساختار محکم و از همه مهم‌تر تصویرسازی بی‌نظیر نویسنده در هنگام نگارش، آنچنان تصویر و فضای روشنی به کارگردان می‌دهد که با کمترین درگیری ذهنی برای پردازش به ایده و طرح اجرایی می‌تواند با ثبات خاطر،همه‌ی انرژیش را در جهت بازی‌سازی، کنترل حس و تفسیر تخیل بازیگرانش و هدایت میزان سن‌هایش صرف کند.

وی افزود: به زبان ساده‌تر، گویی ساختار تصویری متن به گونه‌ای محکم و استوار است که می‌توان با کمترین و ابتدایی‌ترین آکساسوار و طراحی صحنه، تنها با تکیه بر ارتقا و رساندن بیان، بدن و تخیل بازیگران و فضای حرکتی در راستای مفهوم متن، به بهترین شیوه اجرایی رسید.

این کارگردان هنرهای نمایشی در بخشی دیگر از سخنان خود اظهار کرد: اما رسالت، به همان اندازه که قدرت ساختاری و تصویری این‌گونه نمایشنامه‌ها موهبتی عظیم است، برای کارگردان و گروه اجرایی آن، رسالتی عظیم بوجود می‌آورد، به قول یکی از بزرگان تئاتر، برخی از نمایشنامه‌ها را نمی‌توان، معمولی بر صحنه برد و اجرا نمود، آن‌ها یا بسیار بد اجرا می‌شوند یا بسیار عالی!

وی افزود: خواب در فنجان خالی هم از این دست متنهاست، این همه باز به همان ساختار نیرومند تصویری و صدالبته استحکام و کم نقص بودن دیالوگ‌ها و روایت کلامی متن باز می‌گردد، دقیقا همچون یک ریسک بر پایه تمام سرمایه است،یا یا صد یا صفر،،،

سالم اظهار کرد: به هر روی، خواب در فنجان خالی، رویای دیرینه من برای جان بخشیدنش بر صحنه امروز و با یاری صادقانه همه‌ی عواملی که در کمال توان و انرژی مرا یاری دادند به حقیقت پیوسته است و این روزها در پلاتو مجتمع فجر هر روز راس ساعت چهار و سی دقیقه آن را با مردم هنردوستمان جان میبخشیم.

وی افزود: بحث پیرامون خواب در فنحان خالی مبحثی بی پایانست به درازای روابط پیچیده انسانی و ناکامی‌هایش، خواب در فنجان خالی شاهکاری است لایه لایه، که در هر لایه‌اش فراز و فرودهای روانشناسانه‌ای، استادانه به تصویر درآمده لذا امید داریم که توانسته باشیم هر چند اندک اما حق مطلب را در قبال این اثر برجسته ایرانی، ادا کرده باشیم و سپاس و امتنان خود را نثار سرکار خانم دکتر نغمه ثمینی نموده و آرزوی بهروزی برای این بانوی ادیب و نویسنده کشورمان داریم.

وی در پایان سخنان خود خاطرنشان کرد: در اینجا صادقانه و از صمیم قلب، از همه‌ی عزیزانی که ما را در این راه یاری نمودند تشکر می‌نماییم، از بازیگران پرتلاش و بااستعداد عزیزم، نینا کریمی و آرزو رحیمی، سامان فوادی و سینا معزی عزیزم که تمام بار سخت‌افزاری اجرا بر روی دوش این دو مهربان بود، از کامران عزیز، برادر خوبم برای انتخاب موسیقی، از شب بو کاکی بزرگوار برای گریم‌های زیبایش، از بیتا کریمی و مارال گودرزی مهربان در پشت صحنه، دلیر عزیزی، نیما ایمان‌زاده و از جناب تیمور خانی برای طراحی لباس و در نهایت استاد ابراهیم کاظمی برای همه مهربانی‌های بلا عوضشان و صد البته همچون همه ی هنرمندان این دیار و مثل همیشه، از کمبود امکانات، عدم حمایت‌های جدی مادی و دشواری‌های «دیگر عادی شده» گلایه مندیم و از مسئولین عزیز خواهشمندیم که هرچه بیشتر به داد هنر و هنرمندان این دیار برسند و مسیر خلق آثار هنری را هرچه هموارتر نمایند.

گفتنی است، کاوان سالم کارگردان، بازیگر و طراح صحنه توانمند کردستانی از سال 86 فعالیت رسمی خود را در کلاس‌های بازیگری در پایتخت آغاز کرده و از سال 89 پس از بازگشت به سنندج در چندین اثر نمایشی همچون "گل و قداره"، "بزدل‌ها رویا ندارند"، "کسی چشم براه ما نباشد"، "کفش‌هایم را قدم بزن"، "با دنگ نازار و گاوه رو له ژیر سه رم بیت نقش‌آفرینی کرده است و جوایز بازیگری جشنواره استانی، کاندیدای بازیگری در جشنواره منظقه‌ای سوره ماه در اردبیل را کسب کرده و امسال برای اولین تجربه کارگردانی خویش اقدام به اجرای عمومی نمایش "خواب در فنجان خالی" کرده است.

نمایش "خواب در فنجان خالی" تا روز جمعه 11 آبان ماه جاری در مجتمع فرهنگی هنری فجر سنندج به اجرای عمومی درخواهد آمد و علاقه‌مندان می‌توانند تا عصر جمعه نظاره‌گر هنرنمایی هنرمندان کردستانی در این نمایش فاخر باشند.

انتهای پیام/