"جلسات نیمه علنی" هدیه مدیران کردستانی به ادبیات رسانه‌ای ایران / خبرنگاران کردستانی هر روز نامحرم‌تر از دیروز
سال 97 سرشار از بی احترامی‌ها و بی مهری‌ها به خبرنگاران کردستانی بود و درب‌های بسیاری از جلسات و شوراهای کردستان بر روی خبرنگاران بسته شد.
رسانه‌ها به عنوان ارکان دموکراسی در هر جامعه‌ای محسوب شده و به نمایندگی از اذهان عمومی بر عملکرد و اقدامات مدیران و مسئولان نظارت می‌کنند.
در استان مرزی کردستان نیز علی‌رغم بی مهری‌های بسیاری که علیه فعالان رسانه‌ای می‌شود در سال‌های متمادی شاهد تلاش خستگی‌ناپذیر خبرنگاران و روزنامه‌نگاران متعهد و مردمی بوده‌ایم و این طیف از جامعه با جانفشانی‌های بسیار کوشیده‌اند بخشی از آلام مردمی را کاهش دهند.
تا قبل از سال 97 تنها جلسه‌ای که خبرنگاران کردستانی نمی‌توانستند آن را پوشش دهند جلسه شورای تامین بود و سایر جلسات شوراهای استانی و شهرستانی و دیگر همایش‌ها و مراسمات با حضور خبرنگاران همراه می‌بود اما متأسفانه به دلیل ضعف تشکیلاتی در بدنه یک تشکل حامی مطبوعات و خبرنگاران در استان و سرسپردگی تعدادی از فعالان رسانه‌ای کردستان به برخی از مدیران و تصمیم‌گیران استانی در سال 97 شاهد هجمه گسترده علیه خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای استان از سوی مدیران و تصمیم‌گیران استانی بودیم و این امر کار را به جایی رساند که جلسات شورای فرهنگ عمومی، ستاد احیا امر به معروف و نهی از منکر، جلسات مهم اقتصادی و برنامه‌ریزی در استانداری و بسیاری از جلسات مهم و کلیدی استان بدون حضور خبرنگاران برگزار شود.
می‌توان گفت استارت این بی‌مهری را استاندار کردستان در نشست خود با خبرنگاران استان که چند ماه پیش در محل سالن شهدای دولت استانداری برگزار شد زد و در آن جلسه بهمن مرادنیا اعلام کرد از این به بعد جلساتی را که تشخیص بدهیم که مطالب مهمی در آن مطرح می شود از خبرنگاران می‌خواهیم که جلسه را ترک نمایند و سپس در آخر جلسه دوباره آن‌ها را دعوت می‌کنیم که برای جمع‌بندی حاضر شوند.
این صحبت‌های استاندار کردستان در آن تاریخ به عنوان مزاحی بیش از سوی فعالان رسانه‌ای استان قلمداد نشد و در همان جلسه نیز تعدادی از خبرنگاران مردمی استان اعلام کردند که جلسات یا باید علنی باشد و یا غیرعلنی و صیغه‌ای به نام نیمه علنی در ادبیات رسانه وجود خارجی ندارد.
حالا پس از چند ماه از این مزاح استاندار کردستان شاهد برگزار شدن جلسات نیمه علنی در کردستان و بدور از نگاه رسانه‌ها هستیم و هم‌اکنون به صورت علنی استانداری، ادارات و نهادهای متولی برگزاری این جلسات در وقاحت هرچه تمام‌تر پس از برگزاری این جلسات جمع‌بندی مورد پسند خود را برای رسانه‌ها ارسال می‌کنند و برخی افراد وابسته و منفعت‌طلب در برخی رسانه‌ها نیز اقدام به انتشار این مطالب پاستوریزه آقایان می‌کنند.
جالب‌تر از همه این‌ها نیز ادعای مسئولان و تصمیم‌گیران استان در خصوص نقش‌آفرینی فعالان رسانه‌ای در روند توسعه استان و ضرورت مشارکت گسترده خبرنگاران در تعالی استان است اما در این میان چند سؤال مطرح است که باید این آقایان و تصمیم‌گیران استان به آن توجه کنند و آن هم این سؤال است که آیا بدون حضور فعالان رسانه‌ای در جلسات و شوراهای کلیدی استان و محدودکردن آنان نسبت به دسترسی به جریان اطلاعات در استان می‌توان به نقش‌آفرینی آنان در روند توسعه استان امید بست؟
آیا دیگر استان‌های کشور نیز با این نگاه بغض‌آلود به فعالان رسانه‌ای استان‌هایشان می‌نگرند؟
آیا مسئولان و مدیران دیگر استان‌های کشور ضعف‌های مدیریتی و ناتوانی خویش را در سایه تحریم رسانه‌ها و دورکردن رسانه‌ها از جلسات کلیدی پنهان می‌کنند؟
بدون شک سرسپردگی و منفعت‌طلبی برخی از فعالان رسانه‌ای و خبرنگارنماها در استان کردستان بر کسی پوشیده نیست اما طیف بزرگی از فعالان رسانه‌ای استان حریت و آزادگی خود را در دریای متلاطم بی مهری‌ها و ناجوانمردی‌ها حفظ کرده و به صورت شبانه‌روزی برای بازتاب دغدغه‌ها و مشکلات مردم مظلوم کردستان همت می‌گمارند.
مدیران و تصمیم‌گیران استان باید بدانند که با دور کردن خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای استان از جریان اطلاعات استان نمی‌توانند برای خود حیاط خلوتی ایجاد نمایند که هر جور دوست داشته باشند به فعالیت بپردازند چرا که این حیاط خلوت کاذب در سریع‌ترین زمان ممکن جایگاه خود را در برابر هجمه‌های رسانه‌ای دشمنان از دست خواهد داد و آن موقع دیگر رسانه‌ای مردمی وجود نخواهد داشت که از آبرو و عملکرد این آقایان دفاع نماید.
انتهای پیام/