کورده واری آنلاین، وقتی رسانه های جمعی کشور، در خبرها برنامه های تولیدی و زنده و مصاحبه ها ودیگر روش های رسانه ای صحبت‌ مسئولین و کارشناسان را با تکنیک های تخصصی ارتباطات برای مخاطبین پردازش می کنند، شوق تمام وجود همه مخاطبین را می گیرد و در نقل قول ها هم انرژی مثبت می رساند به طوری که به مردم آرامش و شادی می ساند، ولی به محض رفتن به کف خیابان و دیدن واقعیت ناامیدی و یأس وجود همان انسان ها را فرا می گیرد.

طی هشت الی نه دولت اخیر، باب شده است که مشکلات کشور را گردن دولت قبل بیاندازند و به قول خودشان از آنها تحت عنوان بانیان وضع نابسامان موجود نام ببردند و در وعده ها و صحبت های خود آنچنان دل مردم را خوش می کنندکه عموم مردم و مخاطبین رسانه ها در پوست خود نمی گنجند و مدام برای رهایی از مشکلات و آرامش برنامه ریزی می کنند ولی متأسفانه داستان درد های کف خیابان، مانند بیکاری، اجاره نشینی، کارتون خوابی، حاشیه نشینی، گرانی و معیشت مردم، آموزش دانش آموزان در ویرانه ها و نبود آب شرب سالم، زباله گردی واعتیاد وهزاران درد دیگر ،موضوعی رنج آور است.

نگارنده یاداشت ، به هیچ وجه قصد سیاه نمایی را نداشته و ندارد و بر این باور است، امنیت و آرامش امروز ایران اسلامی و اقتدار و عظمت ملت ایران ونظام مقدس جمهوری اسلامی در منطقه و جهان برکسی پوشیده نیست و این حاصل خون شهیدان و ایثارگری تلاش شبانه روزی عاشقان این سرزمین بوده که در حال حاضر هم بخش قابل توجهی از مردم با تمام ناملایمات و سختی های موجود برای یک هزارم ثانیه هم در خدمت به این مرز و بوم کوتاهی نمی کنند.

اما پیام اصلی این یاداشت ، رنجش عامه ی مردم از وعده های بدون عمل است و از بی کفایتی کسانی که بدون لیاقت برخی صندلی های مدیریتی کشور را در سطوح مختلف گرفته اند و درد ناک تر اینکه اعتراف می کنند که نمی توانند کاری بکنند. 

نگارنده ی یاداشت بر این باور است که در نظام جمهوری اسلامی ایران آوردن کلمات مردم و مسئولین و تفاوت قائل شدن در بین این کلمات بسیار بی معنی است چرا که این مسئولین حال حاضر و آن مسئولین چند سال اخیر که الان مسئول نیستند و مسئولین آینده هم از همین مردم بوده و هستند که به لطف برکت حق انتخاب به طور مستقیم و غیر مستقیم از سوی مردم انتخاب شده و می شوند و مهم تر از این، خودشان در میان مردم زندگی می کنند.

به هر حال،بازی با کلمات و وعده های سرخرمنی مسئولین در یک مقطع زمانی و مقصر دانستن تمام مسائل و مشکلات کشور را به گردن دولت و تیم قبلی انداختن حرف های تکراری است که برای مردم خسته کننده است و گاهی واقعا انسان حوصله ی گوش دادن به آن را ندارد .به طوری که همه می دانیم، مدیریت اجرایی کشور بیش از هفت سال در دست یک تیم بوده و همچنان در صحبت های خود دلیل مشکلات را برگردن تیم قبلی انداخته و کسی از فعالین رسانه ای هم نبود که تلنگری به آنها بزند که شما طی این هفت سال چه کاری کرده اید که نتوانسته اید آن مشکلات را برطرف کنید ، پس شما خیلی خیلی ضعیف تر بوده اید.

اما آنچه مردم انتظار دارند از تمامی برنامه های صحبت شده در رسانه ها، تغییر در کف خیابان و سفره مردم است.

ولی متأسفانه در چند دولت اخیر به محض مصاحبه رئیس دولت در خصوص وعده کنترل تورم اقتصادی و ارزانی و .....به مردم فشار مضاعف می آید، به عنوان مثال در دولت اخیر، قیمت خودرو، نان، ماکارونی، لبنیات ودر کل حداقل های زندگی برای قشر ضعیف و متوسط به سختی محقق می شود و عامه ی مردم انتظار دارند، رئیس دولت، صادقانه با مردم صحبت کند و دلیل این مشکلات را بگوید چرا که قطعا مردم به میدان خواهند آمد واز مثال زدن مشکلات دوران قبلی برای فرار از این مشکل، برای مردم کاری از پیش نمی رود.

هر نوع تصمیمی و اجرای مصوبات و قوانینی که در قوای مقننه، قضائیه و مجریه اتفاق می افتد باید موجب آسایش و آرامش جامعه شود.مانند مسکن مهر در دولت نهم ،آزاد سازی سواحل و واکسیناسیون کرونا در دولت اخیر که حقیقتا مردم لمس کردند، بنا براین مردم می خواهند بازی های سیاسی و رسانه ای بی محتوا و خسته کننده و تکراری از سوی مسئولین تعطیل شود.

اگر از هر کسی یا گروهی خطایی سر می‌زند تا علم به اثبات و قطعیت کامل آن مشخص نشده و از سوی دستگاه ‌های نظارتی و قضایی حکم صادر نشده، خواهشا رسانه ای نکنند، وقتی قطعی شد و حکم مجازات صادر و قطعیت پیدا کرد در حین اجرای مجازات بدون سانسور و بر اساس قوانین کشور با آن ها برخورد شود و طرف را رسوای عالم کنند و درس عبرتی برای همه بشود.

اعلام هر روز تهمت تخلف، اختلاس، رشوه، گران فروشی ،کلاه برداری، رانت و کم کاری و لغات و کلماتی از این قبیل توسط افرادی در جامعه چه در لباس اداری و یا شخصی که آسیب به کشور برساند و پیامد های آن موجب رنجش جامعه باشد، به حقیقت برای عموم مردم زجر آور است.

به عنوان مثال افشای رسانه ای فلان رانت موجب گرانی فلان اقلام اساسی در زندگی مردم شده ولی هیچ رسانه ای مجازات اعمال شده را به مردم نشان نمی دهد و یا اختلاس های میلیارد دلاری و رفتن به خارج از کشور بدون محاکمه و بازگشت بیت المال، حقیقتا موجب سلب انگیزه در بین اقشار مختلف جامعه به ویژه نسل جوان شده و این مهم به عنوان سمی کشنده و سدی بزرگ در مقابل توسعه کشور بوده و متاسفانه گسترش بی اخلاقی وانجام تخلف و نگه نداشتن حق و حقوق عامه جامعه در همه ی اصناف و مشاغل و در طبقات مختلف را به دنبال دارد و به یک فرهنگ غلط و هنجاری ناشایست تبدیل می شود.

برخی از تولید کنندگان کم فروشی و یا بد فروشی می کنند، شرکت های بزرگ و مغازه داران احتکار می کنند، کشاورزان با هدف سود بیشتر تولیدات خطرناک و ضد سلامت تولید می کنند، تجار هم با هدف سود بیشتر با ارز دولتی واردات انجام داده و با قیمت ارز آزاد به بازار عرضه می کنند.

 در عرصه سیاسی هم با کمک فضای مجازی و غیر رسمی به راحتی برای حذف همدیگر مستند سازی می کنند و با آبروی هم بازی می کنند که این کارها کاملا غیر اخلاقی است و پیامد بد آن در محافل عمومی داخلی و تهیه خوراک رسانه ای برای دشمنان کشور مشهود است .

جمعیت کثیری از شهروندان همیشه این انتظار را داشته اند که با همت سه قوای مجریه، مقننه و قضاییه و نها دهای فرهنگی تحت امر رهبری و صدا و سیما با تشکیل تیمی متخصص در حوزه ارتباطات و رسانه برای ساماندهی این موارد همت کنند و بار دیگر قوانین مطبوعات و دستورالعمل های فعالیت در فضای مجازی و سایت ها، شبکه های اجتماعی و صدا و سیما و.... بازنگری شود و متناسب با موقعیت کنونی جامعه با هدف ایجاد آرامش بیشتر، سواد رسانه ای مسئولین در گام نخست و سپس شهروندان عادی در گام دوم ارتقا یابد.

انتظار می رود تصمیم گیران  و تصمیم سازان کشور قوانین خاصی را برای اطلاع رسانی صحیح مدون کنند و صاحبان کرسی مصاحبه و ارائه ی عملکرد در هر سطحی را موظف به رعایت برخی نکات کنند که تحقق این مهم با مرکزی تحت عنوان مرکز اطلاع رسانی کشور مهیا شود و در نهایت ایجاد آرامش و آسایش شهروندان باید سرلوحه کار این مرکز باشد لذا این دلیلی برای لاپوشانی هیچگونه خطایی برای هیچ کس نبوده و نیست ، فقط اطلاع رسانی ها و بیان مسائل باید مستند باشد و پیگیری و اعلام نتایج این اطلاع رسانی ها نیز باید در کمترین زمان ممکن اطلاع رسانی شود .

به امید آرامش بیشتر در جامعه و رشد شفافیت و بیان حقیقت در رسانه های کشور

یادداشت از اسعد فرهادی، روزنامه نگار و فعال فرهنگی